Het lijkt toch eigenlijk heel simpel en logisch, als je er zelf even niet uitkomt dan vraag je om hulp. En met de positieve gedachte dat mensen elkaar van nature graag willen helpen, zou dit dan toch ook heel makkelijk moeten zijn. Dat laatste herken je zeker wel, want jij staat altijd klaar om iemand te helpen, maar zelf om hulp vragen vind je toch best lastig of doe je helemaal niet. Best tegenstrijdig. Om hulp vragen is zeker geen teken van zwakte, zoals zoveel mensen denken, maar het is juist een teken van kracht. Waarom kan om hulp vragen dan toch zo ontzettend moeilijk zijn?
Persoonlijkheid, opvoeding en ervaringen in het verleden spelen hier een grote rol in. Misschien doe je zaken graag gewoon op jouw manier en vind je dat dit ook de beste manier is met de meeste kwaliteit. Of heb je van je ouders meegekregen “altijd je eigen boontjes te doppen” en “zelf altijd zaken op te lossen”. Het kan ook zijn dat je in het verleden wel eens om hulp hebt gevraagd, maar hier negatieve reacties op hebt gekregen, waardoor de stap om hulp te vragen steeds moeilijker is geworden. Op basis van deze ervaringen heb je ooit conclusies getrokken en uit deze conclusies zijn jouw overtuigingen ontstaan. Deze overtuigingen vormen hiermee weer jouw (schijnbare) zekerheden in het leven en hierop bouw je verder.
In het dagelijks leven kunnen jouw overtuigingen belemmerend of stimulerend voor je werken. Een overtuiging is niet iets dat waar is, maar een gedachte waar je heel sterk in geloofd. We hebben ontzettend veel overtuigingen als mens. Gelukkig zijn er veel die goed voor ons werken. Het zijn dan ook de belemmerende overtuigingen die een probleem vormen. Zo kunnen ze er voor zorgen dat je het moeilijk vindt om hulp te vragen.
Overtuigingen hebben een sterke invloed op je gedrag, zowel positief als negatief. Ze motiveren je en geven sturing aan wat je doet. Vaak zijn we ons helemaal niet bewust van deze overtuigingen, omdat de gedachten die hieraan verbonden zijn automatisch opkomen. Wanneer je het dus moeilijk vindt om hulp te vragen, zou je eens kunnen onderzoeken welke gedachten met jouw belemmerende overtuigingen samenhangen. Als je weet welke dit zijn, kun je ze beïnvloeden en aanpassen. Dit doe je door je overtuiging actief te toetsen aan de realiteit (klopt mijn gedachte met de werkelijkheid) en deze om te buigen naar nieuwe positieve overtuigingen en gedachten. Hieronder volgen een paar voorbeelden van belemmerende overtuigingen wanneer je moeite hebt met hulp vragen en hoe je die kunt ombuigen naar positieve overtuigingen:
Belemmerende overtuigingen
- Ik moet alles alleen kunnen;
- Als ik het uit handen geef gaat het mis;
- Niemand wil mij helpen;
- Ik wil niet afhankelijk van anderen zijn.
Positieve overtuigingen
- Om hulp vragen is oké;
- Ik laat het los en heb vertrouwen;
- Er zijn mensen die mij willen helpen;
- Ik sta open voor hulp van anderen.
Misschien herken je hier al iets in, maar het kan ook zijn dat jouw belemmerende overtuiging heel anders luidt. Je kunt hiermee zelf al een eerste stap zetten en onderzoeken waar jouw belemmerende overtuigingen liggen en hoe je deze zou kunnen ombuigen naar positieve. Hoewel het ombuigen in de hiervoor genoemde voorbeelden best eenvoudig lijkt, is de praktijk wel wat weerbarstiger. Het vereist dan ook de nodige bewustwording, zelfreflectie, focus van jezelf, tijd en soms ook hulp van een erkend coach die je hier professioneel in kan begeleiden.
Tot slot, weet dat hulp vragen iets anders is dan hulpeloos zijn. Wanneer je een ander wél om hulp vraagt, neem je eigen verantwoordelijkheid en daar is juist kracht voor nodig!
